In de blogs hier onder zal ik mijn ervaringen in mijn eigen stamboomonderzoek en in het onderzoek voor anderen met jullie delen. Verhalen over het zoeken, over vondsten, over foto's etc. om jullie een beeld te geven van alles wat er bij een stamboomonderzoek kan komen kijken.

Failliet en daarna naar Java

 

In 1839 raakte Thomas Reed werkeloos nadat firma van A.B. (Birnie) en Zn. fail­liet was gegaan en de Onxy werd overgenomen. Omdat Thomas al zo lang bij de firma Birnie had gewerkt wilde hij niet voor een ander schip varen. William Stavers, Thomas’ broer was bekend met Java en vertelde zijn broer over de kansen van werk daar.Uiteindelijk werd in september 1839 besloten om naar Java te verhuizen. De twee kinderen die het gezin toen had zouden in Engeland blijven om daar naar een kostschool te gaan.

“De Onyx werd verkocht en ik was werkeloos. Ik was zo lang bij de firma Birnie geweest dat ik geen ander schip uit Londen wilde nemen. Mijn broer William sprak veel over Java en dat hij zeker was, dat, als ik er­heen ging, het goed met mij zou gaan, dat hij zijn invloed zou uitoefenen op de mensen in Hol­land om toestem­ming te krijgen daar heen te gaan. Mijn lieve Fanny ver­langde er zeer naar bij mij te blijven en na veel gepraat over dit onder­werp, kwamen wij overeen dat we onze kinderen op kost­school zouden doen en in de maand oktober 1839 ons zouden in­schepen.”

meer lezen

Brieven uit de oorlog

Een tijdje terug al weer werden enkele oude brieven die mijn oma nog had liggen door mijn moeder ingescand. Ze deed dit om ze goed te bewaren, maar ook om ze met andere familieleden te delen.
Dit voorjaar kwam ik deze scans ineens weer tegen, ik was al weer een beetje vergeten dat deze brieven er waren. Omdat het toen bijna 4 en 5 mei was, ben ik de brieven gaan lezen. Er eenmaal aan begonnen kon ik niet meer stoppen. Wat bijzonder om de brieven van mijn overgrootvader te lezen die hij tussen augustus 1944 en januari 1946 naar zijn moeder schreef en waarin hij het leven van zijn gezin tijdens het laatste jaar van de oorlog beschreef.

meer lezen 0 Berichten

5 mei 1945 Bevrijdingsdag

Een tijdje terug vertelde mijn oma me over haar herinneringen aan de oorlog en aan de bevrijding.

 

Ze verteld wat ze zich van de bevrijding herinnerd. Ze woonde met haar ouders aan het Wilhelmina park in Utrecht. Gras, bomen, een vijver. Vrijwel alle gebouwen en huizen aan het park waren in de handen van de Duitsers. Er waren maar drie huizen niet in hun handen. Het huis waar mijn oma woonde was de middelste van de drie. In de afgelopen jaren waren ze gewend geraakt aan het consonante lawaai en Duitse bevelen die in de buurt rond galmde.

 

Op de dag van de bevrijding waren de meeste Duitsers al weg uit de huizen en gebouwen aan het park. Oma en haar broer lagen op de eerste verdieping voor het raam. Het waren van die lage ramen. Ze keken naar buiten toen de bevrijders (Canadezen) het plein/park binnen reden. Dit alles gebeurde in doodse stilte. Vooral deze stilte is haar erg bij gebleven na het jaren lang gedreun van Duitse bevelen.

meer lezen 0 Berichten

Eigen stukje bouwland in Buurmalsen

In 1693 kocht Willem Janse Coedam een stuk land gelegen in het Lagebroek. De velden hadden de naam Quitemaeckers. Hij kocht 10,5 hond bouwland voor ƒ 245,-. 1 hond is ongeveer 0,14 hectare. Willem Janse Coedam had dus ongeveer 1,5 hectaren bouwland.

Zou hier ook zijn woonhuis gestaan hebben of was het puur bouwland?

In 1746 werd de zelfde hoeveelheid land verkocht door Joosje Goossens van Spijk, weduwe van Jan Willemsz Coedam. Het lijkt er dus op dat dit stuk land voor ruim 50 jaar in bezit is geweest van de familie Koedam.

 

Het stuk bouwland van Willem Janse Coedam las ongeveer 4 a 5 km ten noorden van het centrum (en de kerk) van Buurmalsen. Een lange rechte weg genaamde de Buurmalse Broeksteeg (tegenwoordig Rijksstraatweg) leiden van

het stuk land naar Buurmalsen.

 

meer lezen

Hoe volhardend ben jij in je zoekwerk?

Het is herfstvakantie, een beetje wat minder werken en zo'n periode dat het buiten al vroeger donker begint te worden. Tijd om dus weer eens aan het stambomen te gaan!

 

Ik heb verschillende projecten binnen het stambomen en verschillende doodlopende punten die ik zo nu en dan weer eens op pak, in de hoop dat ik deze keer wel de gewenste informatie ga vinden.

Zo ook deze week. Christiaan Julius geboren in 1718 is een van mijn (vele) voorouders. Ik weet zijn geboorte datum niet precies omdat hij niet in Nederland geboren is. Volgens zijn trouwregistratie is Christiaan afkomstig uit Callis (tegenwoordig Kallisz). Dit is een plaatje in het huidige Polen, maar in 1718 behoorde dit gebied min of meer tot Duitsland. Ik weet verder niet zo heel veel van Christiaan. Zijn trouwen en overlijden zijn te vinden in de Amsterdamse kerkboeken, maar behalve de naam van zijn echtgenote en de wijk of straat waar Christiaan woonde (Kattenburg, te Amsterdam) staat er eigenlijk geen nuttige informatie in.

meer lezen 0 Berichten

Het ligt niet voor het oprapen

Stambomen, zoals ik het zelf noem, is een hobby die ik met ups en downs doe. Soms moet je het zoeken even laten liggen om alles later weer op te pakken. De wintermaanden zijn echter een ideale periode in het jaar om weer eens in deze hobby te duiken. Daarom ben ik afgelopen weekend weer eens aan het werk gegaan met het lijstje voorouders waar ik nog geboortes en ouders van moet vinden.

Twee van mijn voorouders hebben beide de achternaam Bisschop: Hendrika Bisschop en Janne Bisschop. Laat het toeval nu dat hun kleinkinderen met elkaar trouwde en dat beide dames uit de omgeving van Hengelo kwamen. Maar van beide kon ik tot op heden geen geboorte datum of plaats vinden en geen ouders. Ik heb al vaak naar deze dames gezocht omdat mijn vermoede is dat zij mogelijk zussen waren.

 

Maar ik bleef maar vast lopen. Geen doop van een Hendrika Bisschop of een Janne (Johanna) Bisschop te vinden. Wat doe je dan...

meer lezen 0 Berichten

Op zoek naar de zaaddonor

In de afgelopen weken is er in het nieuws veel te doen geweest over zaaddonoren. Dit vooral rond het bekend worden van het schandaal rond doktor Jan Karbaat, maar ook omdat bekend werd dat Ziekenhuis Rijnstate het zaad van donoren veel vaker werd gebruikt dan toegestaan. In plaats van de maximaal 25 keer werden donoren gemiddeld 36 keer gebruikt.

 

Na de verschrikking bij het horen van deze schandalen, komt toch ook de genealoog in mij even naar boven en dacht ik: "Dat zijn interestante zoektochten naar je genen" Nog niet wetende dat ik ineens een stuk dichterbij zo'n zoektocht zou komen.

 

Vorige week kwam mijn vader in contact met drie half zussen die op zoek zijn naar hun donorvader.
Mijn vader heeft een profiel op FamilyTreeDNA. Vorig jaar vond hij op deze manier al een verre achternicht. Door een match in hun DNA vonden ze een gezamenlijke voorouder.

De drie half zussen blijken ook een DNAmatch met mijn vader en met die verre achternicht te hebben. Dit zou er op wijzen dat wij alle vijf de zelfde voorouders delen.

Ineens kwam de zoektocht naar een donorvader een stuk dichterbij. De mogelijkheid dat deze drie meiden, die net iets jonger zijn dan ik zelf, verre achternichten zijn, maakte mij erg nieuwsgierig. Sinds vier dagen hebben ik en mijn vader contact met S., een van de zussen. We zijn aangesloten bij haar zoektocht. Vanuit onze vermoedelijke gezamenlijke voorouders Jan Timmers (1825-1915) en Jannigje Loeve (1828-189) wordt er gezocht naar alle nakomelingen om op deze manier een lijst met namen te krijgen van de mannen waarvan er één mogelijk de donorvader is.

 

Ik vind het heel bijzonder om te mogen en kunnen helpen bij deze zoektocht! Het zou geweldig zijn als deze drie halfzussen hun biologische vader op deze manier kunnen vinden, en misschien nog wel meer halfzussen.

Voor mij zelf vind ik het ook een bijzonder uitstapje in mijn genealogie hobby. Dit is zo'n andere manier van zoeken en ik verbaas me keer op keer weer over hoeveel informatie er bijvoorbeeld op gezinskaarten te vinden is. Omdat mijn eigen onderzoek al veel verder terug in de geschiedenis is, heb ik voor mijn eigen voorouders nooit gebruik gemaakt van deze gezinskaarten. Wat een leuke ervaring.

 

 

Utrecht in de Tachtigjarige Oorlog

Willem van Zeijl werd geboren in 1572, de begin jaren de

Tachtigejarige Oorlog. Over Willem weet ik verder erg weinig. Ik weet niet met wie hij trouwde en hoeveel kinderen hij kreeg. Ook weet ik niet wie zijn ouders

zijn.

 

Willem van Zeijl was nog een baby toen in 1573 tien vendels

soldaten in de stad werden ingekwartierd voor 3 jaar. De stad moest de soldaten onderhouden en dit was een zware last. De soldaten gingen in de huizen van de burgers wonen en ze misdroegen zich regelmatig.

Voor Willem en zijn ouders moeten dit onrustige tijden zijn

geweest. Wat hebben zij precies meegekregen van de Soldaten in de stad? Willem zelf zal er weinig van meegekregen hebben.

 

Kasteel Vredenburg 1576/1577

In 1576, na de Pacificatie van Gent kwam de bevolking steeds meer in opstand tegen de Spaanse bezetting in de stad. De Spanjaarden en het leger van Vlaanderen (in dienst van de Spaanse Koning) zaten in het Kasteel van Vredenburg en weigerde de stad te verlaten.

Eerder dat jaar (21 september) hadden de Spanjaarden vanaf het kasteel al geprobeerd een uitval te doen op de stad, er werden huizen in brand gestoken en geschoten vanuit het kasteel. De burgers wisten echter met behulp van drie Duitse vendels de Spanjaarden terug het kasteel in te drijven.

Willem was pas 3 jaar oud toen er in 1576 nog meer onrust in de stad kwam. Hoe ver woonde zij van de in brand gestoken huizen?

 

De Spaanse bevelhebber van het koninklijke garnizoen van de Vredenburg, Francesco Fernando d'Avila, maakte zich op voor een belegering van het kasteel door de opstandelingen, en richtte de kanonnen van het kasteel op de stad. De tegenpartij plaatste haar geschut op hoge gebouwen in de omgeving van het kasteel, zoals het huis Oudaen en de toren van de Jacobikerk. In december begon de belegering en brandde de strijd los.

De brug die het kasteel met de stadsbuitengracht verbond wisten ze ook stuk te schieten, daarmee zaten de Spaanse soldaten opgesloten. De Utrechtse burgers schoten op 22 januari 1577 de achterpoort van het kasteel in stukken en hadden ter plaatse de gracht kunnen dempen. Op 8 februari begonnen de Spanjaarden te onderhandelen, op het moment dat de burgers gereed

waren om een bres te gaan schieten. Op 9 februari werd een akkoord gesloten met de Graaf van Boussu. Op 11 februari trokken 150 Spanjaarden (vrouwen en kinderen niet meegerekend) uit het kasteel met stille trom en opgerolde

vaandels. Zou Willem zijn vader hebben deelgenomen aan de belegering van het Kasteel?

 

De burgers moesten zich alleen nog van de Duitse soldaten zien te ontdoen. Die wilden wel vertrekken, mits zij voor hun diensten betaald zouden worden. De Duitsers bleven tot 27 april binnen de stad en waren een grote last voor de burgers. Op die dag kwamen de burgers in opstand en namen hun oversten Tambergen en Vinckeburg gevangen. De soldaten werden de stad uitgejaagd.

Wat zou Willem zich hier later allemaal van herinneren, of was hij gewoonweg te jong om zich hier later iets van te herinneren?

 

0 Berichten

Amsterdam in de Tachtigjarige Oorlog

In 1568 begon officieel de Tachtigjarige Oorlog. Amsterdam was in die tijd trouw aan de Spaanse Koning. Bijna 10 jaar na het begin van de oorlog kreeg Amsterdam met de eerste grote oorlogsgebeurtenissen te maken. De aanslag op Amsterdam op 23 november 157 door de watergeuzen onder leiding van de Raad van Staten. Maar de aanslag mislukte doordat burgers zich verzetten en soldaten en de schutterij terug vocht.

 

Ondanks de mislukte aanslag sloot de stad zich in februari 158 toch aan bij de Nederlanden van Willem van Oranje. Om de Alteratie van de stad compleet te maken werd op 26 mei 158 (afbeelding) de vroedschap van de stad afgezet en de stad uitgezet. Dit gebeurde op de Dam waarbij vele Amsterdammers aanwezig waren.

 

Jean Pasquir Le Blanc, geboren in 1568 te Frankrijk Cambrai (Kamerijk). Cambrai was sinds 1543 onderdeel van de Zeventien Provinciën.Wanneer (vermoedelijk 1595) en waarom hij naar Amsterdam kwam weet ik nog niet precies. Mogelijk is Jean Pasquir le Blanc een geloofsvluchteling doordat het protestantisme voor 1598 niet toegestaan was, er was geen vrijheid van geloof.

 

Voor zo ver bekend was Jean Pasquir le Blanc protestants (calvinist/hugenoot). Zijn kleinkinderen werden in Amsterdam nog in de Waalse Kerk (gereformeerd protestants) gedoopt. Het feit dat Kamerijk een van de katholieke zuidelijke provincies was die zich aansluit bij de Unie van Atrecht (1579) was mogelijk een aanleiding voor de protestantse Jean (en mogelijk zijn ouders) om naar Amsterdam te komen. Zeker toen de onrust van de Tachtige Jarige oorlog aan het eind van de 16e eeuw in Kamerijk ook steeds merkbaarder werk.

 

Jean Pasquir kwam aan in een Amsterdam waar in de afgelopen kwart eeuw veel was gebeurd en veranderd, Jean Pasquir maakte de onrust in Amsterdam rond 1577 niet mee.Maar ondertussen hadden er in Amsterdam ook veel positieve ontwikkelingen plaats gevonden. Rond 1598 had Amsterdam al bijna 20 jaar een eigen vloot waarmee ze naar Indië voeren. Amsterdam zat dan ook al in een enorme (economische) groei.

0 Berichten

Petronella Oortmans poppenhuis

Ik deel graag de biografische beschrijving van Petronella Oortman (1656-1716), afkomstig van Huygens ING.
Petronella Oortman was mijn voorouder, mijn 8th great grandmother.

 

OORTMAN, Petronella (geb. Amsterdam 1656  begr. Amsterdam 27-11-1716), eigenares van een pronkpoppenhuis. Dochter van Hendrik Oortman (gest. 1680), geweermaker, en Aeltje Jans Steur. Petronella Oortman trouwde (1) in 1675 in Amsterdam met Carel Witte (gest. 1685), zijdelakenwinkelier; (2) op 28-3-1686 in Amsterdam met Johannes Brandt (1654-1731), zijdelakenhandelaar. Uit huwelijk (1) werd 1 dochter geboren die jong overleed, uit (2) werden 1 dochter en 3 zoons geboren.

Petronella Oortman groeide op in een bemiddeld gezin met zeven kinderen aan het Singel in Amsterdam. In 1675, negentien jaar oud, trouwde ze met de zijdewinkelier Carel Witte, afkomstig uit Hamburg en verhuisde ze naar de Herengracht, tegenover de Bergstraat. Het paar kreeg in 1683 een dochtertje, dat in 1684 overleed. Een jaar later stierf ook Carel Witte, en zeven maanden later ging Petronella Oortman in ondertrouw met Johannes Brandt, evenals haar eerste man werkzaam in de zijdelakenhandel. Ze verhuisde nu naar diens woning annex winkel en werkplaats aan de Warmoesstraat. Met Johannes Brandt kreeg Petronella Oortman vier kinderen: Hendrina (1691), Jan (1694), Jacob (1696) en Olivier (1697). De kinderen werden  thuis  luthers gedoopt. Johannes Brandt vervulde een functie in het kerkbestuur van de Evangelisch-Lutherse gemeente, en zoon Jan zou dat later ook doen.

Speciaal voor Petronella Oortman werd tussen 1686 en 1690 een poppenhuis vervaardigd van kostbare materialen: de kast is belegd met schildpad en tin en bevat vele kunstwerken. De poppen uit het poppenhuis zijn nu op een na verdwenen, maar ze zijn nog te zien op een schilderij dat Jacob Appel (1680-1751) er tussen 1700 en 1710 van maakte. De zaal (het meest representatieve vertrek, bestemd voor ontvangsten) is beschilderd door Nicolaas Piemont (1644-1709) met een op de wanden doorlopend landschap, en het plafond is beschilderd met wolken en vogels. Op het schilderij van Appel zitten twee poppen in de zaal tric-trac te spelen. Twee andere bijzondere kamers zijn de kraamkamer met een wieg en een speciale stoel voor de kraamvrouw, en de rouwkamer waar een gestorven kindje heeft gelegen, zoals te zien is op het schilderij van Appel.

In november 1716 stierf Petronella Oortman, zestig jaar oud, en op de 27ste werd zij vanuit het huis in de Warmoesstraat begraven. Na haar dood kwam het poppenhuis in handen van dochter Hendrina. Het was ook Hendrina die het woord deed toen de Duitse reiziger Zacharias Conrad von Uffenbach in 1718 het poppenhuis wilde bezichtigen. Hij schrijft in zijn verslag: Hr. Brand empfing uns sehr hofflich undt seine Jungfer dochter [] zeigte uns mit sonderbarer emsigheit das Cabinet. [] Es ist sonsten überhaupt beij diesem cabinet zu observiren dasz alles nach dem leben gantz naturell gemacht, undt zwar auch so beij dem Puppen, dasz man alle ihre Kleider und Schmuck an undt aus ziehen konte’ (bezoek op 19-7-1718). Von Uffenbach was er trots op dat hij het poppenhuis had mogen zien. Volgens hem had prinses Maria Louise van Hessen Kassel pas bij haar derde verzoek tot bezichtiging toestemming gekregen.

Het poppenhuis van Petronella Oortman was zeer bekend. Het verhaal ging dat tsaar Peter de Grote het had willen kopen maar het niet kon betalen. Volgens Hendrina had haar moeder er zon dertigduizend gulden aan uitgegeven. In een inventaris van haar broer Jan uit 1743 werd het poppenhuis echter op slechts zevenhonderd gulden geschat. Ter vergelijking: het poppenhuis van Petronella de la Court werd in 1744 voor twaalfhonderd gulden verkocht. In een gedrukte catalogus van na 1758 zijn het kabinet en zijn inhoud uitgebreid beschreven (Van Eeghen, 137). In 1821 is het poppenhuis van Petronella Oortman door de overheid aangekocht. Zo kwam het in het Rijksmuseum terecht. 
http://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/Oortman

 

0 Berichten

De Fluwelen Burgwal, Amsterdam

De eerste Bousquet die naar Amsterdam kwam was Aron Bousquet, geboren in 1654 te Frankrijk, Balaruc. Aron Bousquet kwam waarschijnlijk tussen 1680 en 1698 naar Amsterdam als Franse Hugenoot, vluchteling vanwege zijn protestandse geloof. In 1698 trouwde hij te Amsterdam met Maria Sezille, ook in Frankrijk geboren.

 

Aron Bousquet woonde aan de Fluwelen Burgwal, dit was de ‘bijnaam’van de Oudezijds Voorburgwal. 

meer lezen 3 Berichten

Mijn betovergrootmoeder

Catherina de Vogel is mijn betovergrootmoeder (de oma van mijn oma).

Voor mij is ze een heel speciale voorouder. Dit komt denk ik zelf omdat ik zo veel over haar weet. Ze werd geboren op 4 juni 1871 in Tuban, Java. Toen der tijd was dit nog Nederlands-Indië. Als jong meisje ging ze met haar ouders terug naar Nederland waar ze uiteindelijk naar school ging en ging studeren aan het conservatorium. Kort hierna begon ze optredens te geven door Europa en na de 2e Wereld Oorlog en haar 2e huwelijk begon ze zelfs over de wereld te reizen voor haar tournees.

 

Lange tijd had ik niet meer dan een foto van haar als jong meisje, maar van een familielid kreeg is een aantal foto's van advertenties waar zij zelf of stond afgebeeld (zoals hier rechts).

meer lezen 0 Berichten

voorouders uit Polen of Duitsland?

meer lezen

Mail van een verre achterneef

In de afgelopen maanden is dit me enkele keren 'overkomen'. Ik open mijn mailprogramma en zie ineens een mail met in het onderwerp "Stavers".

 

In april dit jaar kwam ik in mijn zoektocht naar mijn Stavers-voorouders op een forum van Ancestry.com terecht. Het bericht ging over mijn voorouders en enkele mensen die hier op hadden gereageerd waren ook afstammelingen van deze Stavers-voorouders. In de hoop met deze verre achterneef en nicht in contact te komen liet ik een reactie achter met daarin ook mijn e-mail adres. 

 

meer lezen 0 Berichten